Het Pygmalion-effect, ook wel het Rosenthal-effect genoemd, verwijst naar het fenomeen waarbij hogere verwachtingen leiden tot verbeterde prestaties. Kort gezegd betekent dit dat als anderen, zoals leraren, leidinggevenden of zelfs jijzelf, geloven dat je in staat bent om beter te presteren, je meer geneigd bent om daadwerkelijk betere prestaties te leveren.
Het effect is genoemd naar het verhaal van Pygmalion, een beeldhouwer uit de Griekse mythologie, die verliefd werd op een beeld dat hij had gemaakt en het beeld uiteindelijk tot leven zag komen. In de context van psychologie en prestatie, betekent het Pygmalion-effect dat positieve verwachtingen van anderen kunnen leiden tot een zelfvervullende voorspelling, waarbij individuen zich gaan gedragen en presteren volgens de verwachtingen die aan hen zijn gesteld.
Bijvoorbeeld, als een leraar gelooft dat bepaalde studenten hoogbegaafd zijn en hogere prestaties kunnen leveren, kunnen deze studenten gemotiveerd worden om harder te werken en daadwerkelijk betere resultaten te behalen. Dit gebeurt omdat de hogere verwachtingen de studenten aanmoedigen om zichzelf te overtreffen.
Het Pygmalion-effect benadrukt dus het belang van positieve verwachtingen, ondersteuning en vertrouwen in het stimuleren van prestatieverbeteringen bij individuen.
Bron:
Rosenthal, R., & Jacobson, L. (1968). Pygmalion in the Classroom: Teacher Expectation and Pupils’ Intellectual Development. The Urban Review, 3(1), 16-20.